Ecologie & verspreiding
Schaafstro staat op zonnige, vochtige tot vrij natte, matig voedselarme tot matig voedselrijke, basenrijke, matig stikstofrijke tot stikstofrijke, zwak zure tot kalkhoudende bodems (zand, leem, zavel en klei). Ze groeit in allerlei vochtige bossen en is een plant van de gematigde en koude streken van Noordelijk Halfrond. De soort is in ons land vrijwel beperkt tot bossen ten oosten van de IJssel en ten zuiden van de grote rivieren en is daarnaast ook bekend van een aantal atypische milieus zoals o.a. een verlaten kleiput bij Asperen, de Stamperplaat in de Grevelingen en een moeras bij Wemeldinge op Zuid-Beveland. De centrale holte neemt ⅔-¾ deel van de stengel in beslag en de bladkrans sluit nauw om de stengel of is naar boven iets afstaand, de tanden ervan vallen vroegtijdig af. Schaafstro is fertiel en de gevormde sporen zijn dan ook bolvormig, groen en met goed ontwikkelde springdraden.
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014
|
EcologieBodemZonnige tot vaak licht beschaduwde plaatsen op droge tot vrij natte, matig voedselarme tot matig voedselrijke, zwak zure of kalkhoudende grond (zand, leem, zavel en klei). Vaak op plekken met ondiepe kwel.
GroeiplaatsBossen (loofbossen, droge, voedselrijke bossen en moerasbossen met kwel), struwelen, waterkanten (langs stromend water), ruigten, zandige riverdijken, langs spoorwegen, zeeduinen (op vergraven of sterk verstoorde plaatsen), afgravingen (klei- en zandgroeven), opgespoten grond, zandplaten (Grevelingen), haventerreinen en rivierduinen.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandPlaatselijk vrij algemeen in het oosten en midden van het land, in het rivierengebied en in de Hollandse en Zeeuwse duinen. Zeldzaam in Noord-Brabant en Midden-Limburg en zeer zeldzaam in Zeeland en in het noordoosten van het land.
VlaanderenZeer zeldzaam.
WalloniëZeer zeldzaam, maar iets meer in de bossen van Lotharingen (in de zuidelijke Ardennen).
WereldGematigde en koude streken op het noordelijk halfrond.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurBielen, J.W. (2013)
Equisetum (Paardenstaart) in Twente.
Hypericum 11: 4-9
de Boer, A.J. (1936) Wolfsklauwen en paardestaarten.
De Levende Natuur 41: 81-83
Hendrikx, B. (2011) Het geslacht
Equisetum.
VarenVaria 24(2): 4-7
Jermy, A.C., C. Page & P. Acock (1998)
Plant Crib - Equisetum. Botanical Society of the British Isles
Kobus, J.D. (1866)
Flora van Wageningen en aangrenzende gemeenten. A. Ophorst, Wageningen
Kops, J. & J.E. van der Trappen (1846) Equisetum hyemale - Winter Paardestaart
Flora Batava 9: 665-665
Sloff, J.G & J.L. van Soest (1938) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora.
Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 48: 199-249
Swolfs, A.G. (1996)
Equisetum hyemale L.
var. affine (Engelm.) A.A. Eaton in Schoorl.
Gorteria 22: 162-164
Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar.
Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode,
dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de
periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF
download hoge resolutieFenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.