Ecologie & verspreiding
Spits fonteinkruid staat op zonnige plaatsen in ondiep, stilstaand tot zwak stromend, ± voedselrijk, zoet en neutraal tot vaak kalkhoudend, ± stikstofrijk, niet verontreinigd water boven een modderige en organische zand- en kleibodems, maar niet boven leem. Ze groeit in allerlei sloten, in poelen, in beken en kanalen, in turfgaten en visvijvers, soms in groter water. Nederland valt geheel binnen het Europese deel van het areaal. De plant is vrij zeldzaam in laagveengebieden en in het rivierengebied, zeldzaam in het oosten en midden van het land en zeer zeldzaam in de Hollandse duinen. De soort is sterk achteruit gegaan door de toegenomen eutrofiëring. De stengels zijn afgeplat, tamelijk scherpkantig en vrij sterk vertakt. De bladen hebben drie nerven en zijn geleidelijk toegespitst. Daarnaast lopen er naast genoemde nerven talrijke, zeer fijne, overlangse vezelstrengen. De open steunblaadjes zijn tot 2 cm lang. Zie ook de andere soorten van deze sectie!
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014
|
EcologieBodemZonnige plaatsen in ondiep, stilstaand of zwak stromend, matig voedselrijk tot voedselrijk, maar niet verontreinigd, zoet en neutraal tot vaak kalkhoudend water met een modderige, organische bodem (klei en zand, niet op leem).
GroeiplaatsWater (weidesloten, ondiepe sloten, nieuwe sloten, poelen in weidegebieden, turfgaten, visvijvers, beken, kanalen en soms in groter water).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandVrij zeldzaam in laagveengebieden en in het rivierengebied, zeldzaam in het oosten en midden van het land en zeer zeldzaam in de Hollandse duinen. Niet in het Deltagebied en op de Waddeneilanden.
VlaanderenZeer zeldzaam. Het meest nog in de Kempen en de Zand- en Zandleemstreek. Sterk afgenomen.
WalloniëVroeger op slechts enkele plaatsen.
WereldIn Oost- en Midden-Europa. Westelijk tot in Zuidoost-Engeland.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurClason, E.W. (1964) 5a. Potamogetonaceae.
Flora Neerlandica : 37-79
Papenburg, G. (2016) Inventarisatie van Fonteinkruiden in de Garyper bûtlânnen.
Planten 4: 20-21
van der Ploeg, D.T.E. (1987)
Potamogeton x
sudermanicus Hagstrom, de vermoedelijke bastaard van
P. acutifolius Link en
P. berchtoldii Fieber, in Nederland gevonden.
Gorteria 13: 173-176
van der Ploeg, D.T.E. (1968) Potamogeton, Elodea en ruilverkavelingen.
Gorteria 4: 113-114
Vöge, M. (2005) Wachstum und Reproduktion bei Laichkräutern: im gemässigten Klima und im niederarktischen Grönland.
Floristische Rundbriefe 39: 67-72
Wiegleb, G. (1976) Die Verbreitung einge Wasserpflanzen, besonders der Gattung Potamogeton im südlichen und östlichen Niedersachsen.
Göttinger Floristische Rundbriefe 10: 11-15
Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De stengels zijn afgeplat, tamelijk scherpkantig, niet gevleugeld en vaak vrij sterk vertakt.
Bladeren De bladeren zijn grasachtig. Ze hebben 3 nerven, zijn 2 tot 4 mm breed en geleidelijk toegespitst.
Bloemen De aar bevat 4 tot 6 bloemen. De aar staat op een tot 1½ cm lange en tot 1 mm dikke steel.
Vruchten De zaden hebben aan de voet meestal een knobbel. Het snaveltje is gekromd.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.