Ecologie & verspreiding
Kuifhyacint kan in de duinen worden beschouwd als een zoomplant. De soort groeit op droog, humus- en kalkhoudend zand temidden van struwelen, aan de rand van loofbossen en soms in wegbermen. In Nederland is Kuifhyacint zeldzaam in de duinstreek, elders zeer zeldzaam. De soort komt oorspronkelijk voor in het Middellandse Zeegebied. In Nederland werd Kuifhyacint pas aan het eind van de negentiende eeuw ontdekt. Oorspronkelijk is zij hier vermoedelijk met fazantenvoer uitgezaaid. Kuifhyacint handhaaft zich langdurig op dezelfde plek in de duinen, maar vermeerdert zich niet. In Midden- en Zuid-Limburg kwam de soort tot in de eerste helft van de twintigste eeuw voor in akkers op löss, vermoedelijk door aanvoer met zaden van andere gewassen.
CC-BY-SA 3.0 Niko Buiten, 2014
|
EcologieBodemZonnige tot half beschaduwde, warme, vrij open plaatsen op droge tot vochtige, matig voedselrijke tot voedselrijke, kalkrijke, humushoudende, verstoorde of betreden grond (löss, leem, mergel en zand).
GroeiplaatsGrasland (kalkgrasland), zeeduinen (grazige plaatsen), bermen (ruige plaatsen), ruigten (voedselrijke ruigten), struwelen, bosranden, hellingen, akkers (graanakkers op löss), wijngaarden en olijfgaarden.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandZeldzaam in de duinen van Voorne tot op Texel. en zeer zeldzaam in Zuid-Limburg en misschien ook nog langs de Maas in Midden-Limburg.
VlaanderenZeer zeldzaam in de duinen. Elders uiterst zeldzaam.
WalloniëZeer zeldzaam inheems in het Maasgebied en in Lotharingen.
WereldZuidwest-Azië, Noord-Afrika en Zuid- en Midden-Europa. Noordelijk tot in Nederland, Midden-Engeland en Midden-Duitsland.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurCortenraad, J. (1988) Uit de flora van Limburg. Aflevering 29.
Natuurhistorisch Maandblad 77: 28-30
Cupedo, F. (1984) Kuifhyacint nog steeds in Zuid-Limburg.
Natuurhistorisch Maandblad 73: 65-66
de Wever, A. (1920) De Kuifhyacint (
Muscari comosum Mill.).
Natuurhistorisch Maandblad 9: 14-14
Sakkers, D.J. (1916)
Muscari comosum L., Pluimhyacint.
De Levende Natuur 21: 137-137
van der Ham, R.W.J.M. (1980) Het vroegere voorkomen van de Kuifhyacint in Zuid-Limburg.
Natuurhistorisch Maandblad 69: 104-107
Vuyck, L. (1906) Muscari comosum - Kuifdragende Druifhyacint
Flora Batava 22: 1734-1734
Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De stengels zijn rond.
Bladeren De drie tot vijf lijnvormige bladeren zijn heel fijn getand, vrij slap, gootvormig en 1-2½ cm breed.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen vormen een 10-25 cm lange, losse tros. Onderaan zitten de vruchtbare bloemen met een bruinachtige kroonbuis en groenwitte slippen. Bovenaan zitten een paar rechtopstaande, blauwpaarse, lang gesteelde en onvruchtbare bloemen.
Vruchten Een doosvrucht. De vruchten staan recht af. Ze zijn scherp driekantig en bevatten maar weinig bolronde, zwarte zaden. Eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar.
Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode,
dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de
periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF
download hoge resolutieFenologie bloeiend
Fenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.