Ecologie & verspreiding
Grote bremraap is een overblijvende plant die op Brem parasiteert en voorkomt in schrale graslanden of zoomvegetaties op droge, kalkarme zandgrond. De Nederlandse naam van het geslacht Bremraap is aan deze soort te danken. Hoewel Brem een algemene soort is, is de Grote bremraap dat bepaald niet: het is een zeer zeldzame soort die in Nederland de oostgrens van haar areaal bereikt. Ze komt voornamelijk voor in Brabant, waar ze rond Eindhoven een bolwerk heeft. Daarnaast zijn er vindplaatsen in het noorden van Limburg en het oosten van Gelderland. Grote bremraap en haar gastheer hebben lang levende zaden. De zaden van Grote bremraap zijn bovendien heel fijn, waardoor ze met de wind nieuwe plekken kan koloniseren. Desondanks is Grote bremraap de afgelopen decennia sterk achteruitgegaan, ze staat als Bedreigd op de Rode Lijst. De precieze oorzaak van haar achteruitgang is niet bekend, een verminderde vitaliteit van brem (achteruitgang bremstruwelen) speelt mogelijk een rol.
CC-BY-SA 3.0 Edwin Dijkhuis, 2014
|
EcologieBodemZonnige plaatsen op droge, voedselarme, zwak zure zandgrond met een niet bte dichte begroeiing. Grote bremraap woekert vooral op Brem.
GroeiplaatsZandige hellingen, zandige bermen en dijken, grasland (ruig grasland en schraal grasland), heide, struwelen (bremstruweel), oude rivierduintjes, langs spoorwegen (spoordijken), parken, landgoederen en afgravingen (zandgroeven).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandZeer zeldzaam in de Kempen ten zidwesten van Eindhoven, in Noord-Limburg en in het rivierengebied in het oosten van Gelderland. Vroeger ook in Zuid-Limburg, Zeeuwsch-Vlaanderen en Noord-Drenthe.
VlaanderenZeer zeldzaam in zandig Vlaanderen en in de Kempen.
WalloniëZeer zeldzaam in het Maasgebied en de Ardennen.
WereldNoordwest-Afrika en West- en Zuid-Europa, noordelijk tot in Zuid-Schotland en Nederland.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurDijkhuis, E., R. Beringen, R. van der Burg & N. de Korte (2020) Grote bremraap heeft baat bij rommelen in de berm.
Planten 13: 17-19
Gevers Deynoot, P.M.E. (1853) Orobanche major - Groote Bremraap
Flora Batava 11: 838-838
Kobus, J.D. (1866)
Flora van Wageningen en aangrenzende gemeenten. A. Ophorst, Wageningen
Sloff, J.G. & J.L. van Soest (1939) Het fluviatiele district in Nederland en zijn flora II.
Nederlandsch kruidkundig archief. Serie 3 49: 268-306
van der Ven, W. (2013) Grote bremraap rondom Eindhoven.
FLORON-nieuws 19: 13-14
Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De gele tot roodbruine stengels zijn sterk verdikt aan de basis.
Bladeren De schubbladen zijn eivormig tot lijnvormig. De schutbladen zijn lijnvormig tot langwerpig en langer dan de bloemen.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De klokvormige bloemen zijn geel met iets paarsrood (licht roodbruin tot vleeskleurig) en worden 1,8-2½ cm. De bovenlip is niet gedeeld. De onderlip heeft een harige zoom. De middenlob van de onderlip is twee keer zo lang als de zijlobben. De kroonbuis is licht gebogen. De kelkhelften zijn korter dan de kroonbuis. De vier kelktanden zijn breed driehoekig. De stempel is geel en de meeldraden zitten hoogstens 2 mm boven de voet op de kroonbuis. De bloemen ruiken onaangenaam.
Vruchten Een doosvrucht. Tweezaadlobbig (kiemend met twee kiemblaadjes).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Atlasblokken met waarnemingen
Het aantal atlasblokken (5x5 km) waarin de soort is gemeld binnen een periode van vijf jaar (vanaf 1980) of twintig jaar.
Niet gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en het aantal doorgegeven waarnemingen kan sterk variëren per periode,
dus een trend in verspreiding kan hier niet direct uit worden afgelezen. Het opgegeven jaartal is het eerste jaar van de
periode. Bron: gevalideerde waarnemingen uit de NDFF.
© FLORON & NDFF
download hoge resolutieFenologie bloeiend
Fenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.