Ecologie & verspreiding
Gewone salomonszegel staat op beschaduwde tot halfbeschaduwde, vrij droge tot vochtige, matig stikstofrijke, ± matig voedselrijke, ± humusrijke, zwak zure tot zwak basische, soms kalkhoudende bodems, het liefst op leem en zand, maar soms ook op veen, mergel of klei. Ze vermijdt zure bodems met een slechte strooiselvertering. Ze groeit in loof-, naald- en gemengde bossen, op kapvlakten en in boszomen, struwelen en houtwallen, in heggen en hakhout, in de binnenduinrand, aan waterkanten langs greppels, sloten en beekoevers en soms in moerassen. Nederland valt geheel binnen het Europese deel van het verspreidingsgebied. De soort is algemeen in Limburg, in het oosten, noorden en het midden van het land, vrij algemeen in de Hollandse binnenduinrand en zeer zeldzaam elders. Bestuiving geschiedt door insecten of ze bestuift zichzelf, de zoet smakende, blauwzwarte bessen worden door de wind of via dieren (onverteerde zaden) verspreid. Medisch werd ze aangewend o.a. bij zweren en blauwe plekken. Zie ook Welriekende en Tuinsalomonszegel!
CC-BY-SA 3.0 René van Moorsel, 2014
|
EcologieBodemBeschaduwde tot halfbeschaduwde plaatsen op vrij droge tot vochtige, matig voedselarm tot matig voedselrijke, min of meer humusrijke, zwak zure tot neutrale, soms kalkhoudende, liefst lemige grond (leem en zand, maar soms ook op veen, mergel of kleiige grond).
GroeiplaatsBossen (loofbossen en gemengde bossen), struwelen, houtwallen, heggen, hakhout, kapvlakten, waterkanten (langs greppels, slootkanten en beekoevers), zeeduinen (binnenduinrand) en soms in moerassen (verruigd, oud rietland).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLVerspreidingNederlandVrij algemeen in Zuid-Limburg, in het oosten en midden van het land en in het aangrenzende rivierengebied en vrij zeldzaam in de Hollandse binnenduinrand. Elders zeer zeldzaam.
VlaanderenAlgemeen in de Leemstreek, de Zand- en Zandleemstreek en de Voerstreek, vrij algemeen in de Kempen en zeer zeldzaam in het kustgebied.
WalloniëVrij algemeen, maar zeldzaam tot zeer zeldzaam in de Hoge Ardennen.
WereldEuropa, behalve in de meest noordelijke en zuidwestelijke delen. Ook op enige verspreide plaatsen in Azië (oostelijk tot in Japan) en de Kaukasus.
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NLLiteratuurHeimans, E. (1912) Een nieuwe plant voor de Ned. Flora.
De Levende Natuur 17: 94-94
Kops, J. (1807) Convallaria multiflora - veelbloemig Dalkruid
Flora Batava 2: 95-95
Mertens, L.L. (1901) Salomonszegel.
De Levende Natuur 6: 187-188
Pagina's in standaardwerkenAtlas van de Nederlandse Flora 3:
121Flora Batava 02:
plaatHeukels' Flora van Nederland, 23e ed.:
120Heukels' Flora van Nederland, 24e ed.:
131Nederlandse Oecologische Flora 4:
302Wilde Planten 3:
228Wilde-Planten.nl:
paginaAfbeelding in de Zadenatlas (Digital Plant Atlas) Beschrijvingbron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra Stengels De ronde, overhangende stengels zijn tussen de bladeren glad. De plant groeit vaak in groepen.
Bladeren De blauwachtig groene bladeren staan in twee rijen. Ze zijn eirond tot langwerpig en staan schuin omhoog. Ze hebben een zeer korte, steelachtige voet. De onderkant is naar buiten gekeerd.
Bloemen Tweeslachtig (een bloem met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen). De bloemen hangen naar één kant. De onderste bloemen vormen trossen van twee tot zes, de bovenste groeien in paren of staan alleen. De witte bloemen hebben een groene top en geuren niet. Iin het midden zijn ze iets ingesnoerd. De bloemkroonbuis is 2-4 mm. De helmdraden zijn donzig behaard.
Vruchten Een bes. De giftige, zeer zoet smakende bessen zijn blauwzwart en worden 0,8-1 cm groot. De zaden zijn zeer kortlevend (korter dan één jaar). Eenzaadlobbig (kiemend met één kiemblaadje).
Bron:
Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra -
CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreidingstrend
Gemiddelde trend van het aantal kilometerhokken waarin de soort voorkomt, weergegeven als indexcijfer (1975-1978 = 100).
De trend is gecorrigeerd voor waarnemersinspanning en geeft de relatieve verandering in het aantal bezette kilometerhokken weer.
Voor de berekening worden de data per periode van vier jaar samengenomen.
In de grafiek correspondeert ieder punt met het laatste jaar van zo'n periode.
© NEM(CBS & FLORON) 2023
download in hoge resolutieFenologie bloeiend
Fenologie vruchtdragend
Bron: FLORON - Gemodelleerd op basis van waarnemingen uit de NDFF voor de periode 2000-2021.
De bloeiperiode is dit jaar 12 dagen eerder dan het langjarig gemiddelde.